мусофир — [مسافر] а 1. аз шаҳре, мамлакате…, раванда ба дигар шаҳре, мамлакате… сафаркунанда 2. он ки бо қатора, ҳавопаймо ва дигар воситаҳои нақлиёт сафар мекунад; савори воситаи нақлиёт: мусофир кашондан бурдану овардани сафаркунандагон, ба ҷое саворонро … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғурбат — [غربت] а 1. ҷудоӣ аз ватан, дурӣ аз ёру диёр, ғарибӣ, мусофирӣ; ғурбат ихтиёр кардан тарки ватан кардан 2. он ҷо, ки ватани кас нест, ҷои дур аз хонумон; дар ғурбат дар дурӣ аз ватан, дар мусофирӣ; диёри ғурбат ҷое, ки кас дар он ғарибу мусофир… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
армуғон — [ارمغان] тӯҳфае, ки мусофир аз сафар меоварад, ҳадя, савғот, раҳовард; армуғон овардан тӯҳфа овардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғариб — [غريب] а 1. аҷиб, бадеъ, ғалатӣ; чизи нав ва нодир; аҷибу ғариб шигифтовар, аҷоиб 2. мусофир; дурафтода аз ватан, аз хонумон ҷудо, бе ёру диёр 3. маҷ. бекас; бечора ◊ шоми ғарибон а) кит. аввалин шаби мотам баъди дафн; б) шаби пурғаму андӯҳи… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғарибӣ — [غريبي] 1. ғариб будан, зиндагии дур аз ватан, дурӣ аз ватан, мусофирӣ, ғурбат; дар ғарибӣ дур аз ватан, дар ғурбат 2. бекасӣ, танҳоӣ; ғарибӣ кашидан мусофириро аз сар гузаронидан; азоби дурӣ аз ватан ва бекасиро дидан; дар ғарибӣ афтодан аз… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зайф — [ضيف] а 1. меҳмон 2. мусофир … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ибнуссабил — [ابن السبيل] а. кит. роҳгузар, мусофир … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
иғтироб — [اغتراب] а. кит. аз диёри худ дур шудан, ғарибу мусофир шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қаиқсавор — [قئيق سوار] он ки савори қаиқ аст (мусофир ва ронанда) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мусофиркаш — [مسافرکش] нақлиёте, ки мусофир мекашонад; қатораи мусофиркаш … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ